In memoriam Peter Coumans
Op 29 december heeft ons het droeve bericht bereikt dat ons gewaardeerd lid Peter Coumans is overleden. De strijd tegen zijn ziekte heeft hij uiteindelijk niet kunnen overwinnen.
Peter was een man van weinig woorden; hij was een doener. Zo hebben wij hem ook 12 jaar in het bestuur van St. Caecilia gekend, je kon steeds een beroep op hem doen. Hij was er de man niet naar om alleen maar te volgen, hij kwam ook duidelijk op voor zijn eigen mening. In het bestuur was hij de verantwoordelijke man voor de logistiek en planning. Bij uitvoeringen van ons koor in het Dr. Ackenshuis en elders zorgde hij ervoor dat onze piano er was en wanneer wij als Caecilia buffetdiensten bij gelegenheden als Zomeravondfeest, Gulpener Bierfeesten en uitroeping Prins carnaval in Timpaan bemande, was Peter het aanspreekpunt. De opbrengsten vormden een welkome aanvulling voor de kas van de vereniging.
Peter was er een voorstander van om het oude oorspronkelijke vaandel van Caecilia te laten restaureren; een kostbaar stuk erfgoed . Nadat in 2011 met subsidie van de Provincie en een donatie van een anonieme gever de restauratie inderdaad gerealiseerd werd, gebruiken we deze alleen bij bijzondere gelegenheden. Peter was ook de beheerder van de Caecilia attributen zoals vestjes, strikjes en insignes. Vanuit zijn professie als timmerman bood hij aan om een vitrine te maken waarin het vaandel in ons lokaal veilig opgeborgen kon worden en toch zichtbaar zou zijn. Door verandering van werk, was er toen helaas geen tijd voor het maken van de vitrine, niet lang daarna trof hem zijn ziekte.
Naast de directe band met Caecilia is er ook nog een indirecte band; immers echtgenote Gerda is de grote stimulans van het CPC of te wel het Caecilia Pret Comité. Deze groep dames, partners van zingende leden, verzorgen jaarlijks de traditionele Caecilia-avond, de uitjes en zijn steeds spontaan inzetbaar bij activiteiten zoals concerten en evenementen waarbij Caecilia betrokken is. Gerda, wij hopen dat je ook in de toekomst lid blijft van het CPC en dat wij een beroep mogen doen op je organisatietalenten.
Eind 2013 vertelde hij tijdens een repetitie heel open wat het resultaat was van een lichamelijk onderzoek en de gevolgen daarvan, in de wetenschap dat hij ongeneeslijk ziek was en dat het zijn levenseinde zou gaan bepalen. Iedereen was stil en geslagen en nu zijn wij dat weer. Het is bewonderenswaardig hoe Peter hierna "zijn" Caecilia is blijven bezoeken tijdens repetities en concerten, totdat de slopende ziekte zijn krachten aantastte en het een oneerlijke strijd werd die niet te winnen valt.
Bij een van de laatste keren op de camping van zijn zwager en zus in Meerssen liet Peter zich ontvallen dat hij nog wel eens met een ballon over het Heuvelland wilde varen. Dit kwam een van de gasten ter ore en deze zorgde ervoor dat via een Stichting die zich ten doel stelt om iemands laatste wens in vervulling te laten gaan, dit ook kon worden uitgevoerd. Op een mooie, heldere na jaar dag werd met het hele gezin vanaf Wittem een prachtige tocht gemaakt over het heuvelland. Toen hij dit vertelde, genoot hij weer opnieuw daarvan. Tijdens zijn laatste weken werd duidelijk dat, ondanks zijn moed en verzet, zijn lichaam verzwakte. Groots was het dat hij nooit klaagde. "Het zij zo" was vaker zijn typerende reactie en dat maakte voor omstanders de drempel laag om hem te bezoeken.
Op een goed aanspreekbaar moment, toen hij met Gerda zijn afscheidsdienst aan het voorbereiden was, heeft hij Caecilia gevraagd om zijn zangwensen tijdens de plechtigheden te bespreken. Gezien zijn verdiensten voor Caecilia was dat voor het koor een vanzelfsprekendheid om hieraan gehoor te geven.
Gerda, Rick, Ralf en Lisanne, jullie zullen hem het meest missen, maar laat het een troost en goed gevoel zijn dat jullie Peter thuis tot aan zijn laatste moment met liefdevolle aandacht verzorgd hebben.
Peter wij zullen je missen, maar vaak aan je blijven denken en in onze verhalen zul je er vaak nog bij zijn.
Gulpen, december 2014